Jak radzę sobie w trudnym czasie pandemii z nudą i strachem ;)

Pomimo wszelkich przeciwności jakie nas ostatnio dotknęły uważam, że należy choć na chwilkę wyjść z domu na spacer oczywiście z zachowaniem wszelkich zasad  jakie należy przestrzegać w okresie epidemii.

Tak więc wybrałam się z osobistym małżonkiem na krótki spacer w okolice naszej zielonogórskiej Palmiarni.  Czy spotkałam jakiś innych spacerowiczów? Owszem ale bardzo niewielu.

Ludzie wyszli by zwyczajnie nie oszaleć od siedzenia w domu . Zresztą spacery są zalecane przez medyków.

Zrobiłam kilka fotografii  , wiosna rozgościła się na dobre w naszym mieście.

Kiedy wracaliśmy już do domu, zobaczyłam mural  mijam go od kilku lat ale dziś jakby nabrał innej złowrogiej wymowy.

W domu przy filiżance popołudniowej herbaty przypomniałam sobie o niezwykłej książce , którą  kupiliśmy z mężem podczas jednej z wizyt w Muzeum Ziemi Lubuskiej.  

Książka  wydana w 2014 roku zabiera nas w podróż po Zielonej Górze.  

Jest jak opowieść z fantastycznego snu pełnego dziwnych dość przerażających postaci, znacie to uczucie niby wiesz, że to tylko sen, że za chwilkę się skończy ale lęk dusi cię za gardło  budzisz się i doceniasz jakie to szczęście, że to na szczęście tylko sen.  Zresztą interpretacja należy do czytelnika a raczej widza.

Jak napisał Igor Myszkiewicz :   „W Sepii” to powieść graficzna, nie ma tu słów, opisów ani objaśnień. Chciałbym, aby czytelnik sam odnalazł w rysunkach fabułę, może odkrył nawiązania do historycznych kontekstów lub dopisał własne interpretacje wydarzeń…

Więcej o książce : https://www.gildia.pl/komiksy/328998-w-sepii-zielonogorska-powiesc-graficzna

Igor Myszkiewicz urodził  w 1974 roku w  Zielonej Górze tu ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych oraz Instytutu Sztuki i Kultury Plastycznej przy WSP. 

Nic tak nie umila czasu jak książka a jeśli  pozwala by przy jej pomocy dać ponieść się własnej wyobraźni to czego chcieć więcej J