Pogoda dziś jak mój nastrój czyli
pochmurnie może nie burzowo ale też do słonecznej euforii daleko.
Trzeba się ciut wyciszyć. Co najlepszej jest dla mnie na poprawę
nastroju ? Oczywiście spacer . Kiedy człowiek idzie powoli ,
nigdzie się nie spieszy i gdy ma do tego w reku aparat widzi więcej
, tak po prostu odkrywa miasto na nowo .
Gołębie może to i banalny temat
fotografuje je tysiące ludzi ale bez gołębi obraz miasta jest
niepełny.
Ratusz numer jeden każdej wycieczki po Zielonej Górze.
Wieża naszego ratusza jest ciut krzywa ileż to ja się
„nagimnastykowałam” by na fotografiach była prosta zanim
wyczytałam ,że taka już jej uroda=))
Miasto jak panna na wydaniu ciągle
się maluje nawet na bocznych uliczkach trwają prace remontowe.
W
oknach filharmonia przegląda się uliczna latarnia.
Na schodach
kwiaciarni przysiadł uliczny artysta , pewnie zmęczyło go
malowanie kolejnego muralu. A tak poważnie to autoportret jednego z
naszych zielonogórskich artystów ulicznych nie bardzo wiem jak się
nazywa ale na pewno wiem ,że to „grafficiarz „.
Posążek Bachusika przycupnął na
kamieniu i zastanawia się zapewne nad sensem istnienia kostki
brukowej albo nad inną sprawą kto by tam zgadł.
Przy sklepie z garniturami ktoś
ustawił manekina przechodzący mężczyźni ze śmiechem stwierdzili
,że to posag żonatego faceta, bo stracił głowę dla jakiejś
kobiety a ta przywiązała mu kamień do nóg. Ot męska logika kto
by ja pojął=))
Tuż przy pomniku Bachusa pojawił się
dziwaczny rower w barwach naszego miasta. Musiałam go sfotografować
, bo rozbawił mnie w ten ponury dzień.
Na budynku szkoły muzycznej powiewa
nasza narodowa flaga . Kolorowe instalacje przy BWA są jak ogromne
doniczki na kwiaty , tu zawsze jest ciekawie.
Spotkałam kominiarza a spotkanie z
kominiarzem to zapowiedź szczęśliwego wydarzenia.
A skoro tak to koniecznie trzeba było
te szczęście zatrzymać na dłużej na fotografii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz