Moje niezwykle miasto Zielona Góra odkrywane co dnia. Opowieści i fotografie.

Zielona Góra to dość niezwykle miasto wielokulturowe czego dowodem mogą być świątynie różnych wyznań ( tą akurat "spotkałam" po drodze), artystyczne z ciekawą historią. 

Ja odkrywam moje miasto od nowa za każdym razem, gdy spaceruję jego ulicami, z aparatem fotograficznym w ręku.  Gdy wracam do domu i zaczynam oglądać fotografie natychmiast pojawia się mnóstwo pytań szczególnie interesuje mnie historia starych kamienic szukam informacji w książkach i w Internecie.  W naszym mieście jest wielu pasjonatów jego historii dzielą się swoja wiedzą na stronach internetowych i portalach społecznościowych np. na Fb.

Swój dzisiejszy spacer zaczęłam od pomnika a raczej skromnego popiersia Kazimierza Lisowskiego. 

Założyciela Towarzystwa Rzemieślników Polskich w Zielonej Górze. Kiedy Hitler doszedł do władzy, wobec Lisowskiego rozpoczęły się represje władz policyjnych. Wzmogły się one, kiedy zaczął występować przeciw dekorowaniu domów z okazji świąt nazistowskich. Kazimierz Lisowski urodził 26 lutego 1863 w Piotrkowie koło Śremu, zmarł 25 września 1935 w siedzibie gestapo oficjalna wersja mówi, że przyczyna śmierci był atak serca.

Następny przystanek to dom na ulicy Zamkowej (Burgstrasse)) gdzie od 1880 roku była jedna z największych winiarni w mieście , jej właścicielem był Fritz Brieger. 

Więcej o tym domu znajdziecie : https://www.wzielonej.pl/informacje/zielona-gora/winiarnia-przy-ulicy-zamkowej-nieznana-zielona-gora/

Na Zamkową wybrałam się …Nie, nie po to by spotkać tego sympatycznego kota

 ale by sfotografować ten mural. 

Przyjrzyjcie się dobrze 

i odpowiedzcie czyż nie jest to historia jak najbardziej prawdziwa i aktualna jak widać

nawet w dobie podboju kosmosu;))

Nie daleko, bo na można powiedzieć sąsiedniej ulicy Dąbrowskiego kolejny olbrzymi mural.   

Opinie są podzielone jak zwykle znajdą się malkontenci, którzy uważają, że lepsza odrapana ściana niż mural, ale ja jestem na TAK. Nie każda stara kamienica to zabytek.

Przeszłam kilka metrów dalej i spotkałam 

sympatycznego Bachusik Naftikus przed siedzibą PGNiG SA.  Bachusików w mieście jest tyle, że nie sposób ich wszystkich zebrać w jednym poście wiec pojawiają się u mnie niejako przy okazji;))

Na dziś dość fotografowania i odkrywania miasta . Wracam do domu …

A tu taka niespodzianka sąsiad mnie wita , co prawda nie reagował na kici , kici ale gdy zawołała go po imieniu, którego nie zdradzę ze względu na przepisy RODO;)) od razu przybiegł do mnie się przywitać. 

Powiem jedno mizianiu, głaskaniu i prezentowaniu kocich wdzięków nie było końca.

Tak, więc to by było na tyle do następnego spaceru…