Kotka Tosia znalazła własny dom.

        

 

        Opowiem Wam dziś moją historię:

Mam około trzech lat i mówią na mnie Tosia wreszcie znalazłam swój dom i bardzo chcę  by skończyła się moja tułaczka. 

Kilka miesięcy temu  ktoś zostawił mnie razem z moim ulubionym kartonem na klatce schodowej dużego domu tak jakbym była niepotrzebną rzeczą starą parą  butów albo popsutym młynkiem do kawy. Poszedł sobie i zapomniał o mnie, płakałam i prosiłam o pomoc. Jakaś dobra dusza przyniosła mnie do „Kociego Szczecina”. To takie miejsce gdzie dobrzy ludzie pochylają się nad losem takich niekochanych kotów jak ja. Później trafiłam do domu tymczasowego i zaczęto szukać mi prawdziwego miejsca na Ziemi i kochającej rodziny.

Od kilku dni jestem w nowym domu u Emilki i Marcina , mam własne posłanie , zabawki i najwspanialszy na świecie drapak . Uwielbiam mój drapak czasami zdarza mi się na nim nawet zasnąć i śnić kolorowe kocie sny:)

 Powolutku zaczynam wierzyć ,że wreszcie los się do mnie uśmiechnął i już nigdy nikt nie potraktuje mnie jak niepotrzebną rzecz.

Mam już nawet własna poduszkę z moim portretem jak przystało na prawdziwą kocią piękność:)

Ciekawe czy wiecie co oznacza moje "lekko przycięte ucho"?

Pamiętaj " jesteś odpowiedzialny za to co oswoiłeś" – „Mały Książę” autor Antoine’a de Saint-Exupéry’ego