Bo ja kocham koty i już…

 

Ludzie podobno dzielą się na tych, co kochają koty, czyli kociarzy i tych, co kochają psy, czyli psiarzy, ja jak widać zdecydowanie należę do tych pierwszych.  Może i zanudzam tymi kocimi portretami, ale cóż na to poradzę, że co pewien czas muszę sportretować jakiegoś kota.

          Pomysł na wyhaftowanie kota podsunęła mi blogowa znajoma.

TU

 Pomyślałam, czemu nie kot zawsze jest cudem a jak nie uda się haft no to się go spruje i już. Haft jest niewielki, ale chyba całkiem ładnie się prezentuje. Mój rysunek, trochę nici i modny ostatnio tamborek, który zastępuje ramkę. Zawsze podobały mi się hafty naciągnięte na tamborek, więc czemu nie...

Kiedy szukałam centymetra by zmierzyć średnice tamborka znalazła chyba już ostatni kwadratowy drewniany breloczek?

 

Na nim też pojawił się koci pyszczek tak, więc w rezultacie powstały dwa portrety zupełnie innych kotów.

Jeden haftowany o średnicy 10 cm i drugi malowany na kwadracie o boku 3, 5 cm.

 

         Marzec to koci miesiąc to miesiąc, kiedy kocury wyśpiewują swoje serenady ukochanym a że trudno zasnąć przy tych kocich serenadach to już nie koci problem:))