piątek, 31 maja 2013

Lalki w moim domu.

to ja i moja lalka Danusia=)
Zapytana kto jest najlepszym przyjacielem „dzieciństwa”? Odpowiem oczywiście,że najlepszymi przyjaciółmi dziecka powinni być rodzice ,  niestety bywa różnie. 


Czasami najlepszym przyjacielem jest zwierzątko pies , kot , królik czy nawet koza ale najczęściej są to zabawki.
Zabawki czyli lalki i wszelkiej maści pluszaki.

Jak się jest małą kobietka to przeważnie ma się kilka lalek. Lalki dostaje się w prezencie, rodzice , ciotki,wujkowie i przyjaciele rodziny przywożą je z wojaży po kraju i zagranicy.
 
















Tą lalkę dostałam od babci dawno , dawno temu=)

Lalka krakowianka oczywiście przywieziona z wyprawy do Krakowa . Kraków to miejsce urodzin mojego dziadka, kochał swój Kraków jak żadne inne miejsce na Ziemi.
,















tancerka flamenco , drewniana matrioszka. Każda lalka w moim domu ma swoja historię.Tancerka przyjechała z nami z Blanes w Hiszpanii. Zachwycił nas ten taniec jak i wszystko co zobaczyliśmy w Blanes i Barcelonie.

















 Ta w stroju pensjonarki kupiona została jako osłoda ciężkiego losu przedszkolaka=)
Krakowianka przybyła wprost z krakowskich Sukiennic, tancerka jak łatwo się domyśleć przybyła z słonecznej Hiszpanii . 








Lalkę murzynkę kupiłam wiele lat temu za pierwsze zarobione pieniążki , miałam siedem lat i za zbieranie truskawek zarobiłam dwadzieścia złotych , lalka kosztowała dziewiętnaście. Pamiętam dzień jej zakupu sklep w którym ją kupiłam już nie istnieje. 














Złotowłosa lalka to prezent jaki przywieźliśmy dla naszej córki z San Marino. Nie od razu się polubiły, córka była oburzona dlaczego pojechaliśmy bez niej. Do dziś ma pretensje choć miała wtedy tylko dwa latka a podróż była by uciążliwa. To był nasz pierwszy wyjazd „na zachód”. Potem jeździliśmy wszędzie już razem , córka okazała się wytrwałym i ciekawym świata podróżnikiem=)













Lalki matrioszki kupiłam w Carskim Siole , trochę to zabawne bo to „chłopska” lalka kupiona w carskim pałacu. Pałac zachwycił mnie tak jak i St. Petersburg wtedy jeszcze nazywał się Leningrad. Za każdym razem kiedy patrzę na te laleczki przypomina mi się to cudowne miasto. Może jeszcze kiedyś uda mi się tam pojechać






Dziś a raczej od kilku lat w modzie są chude jak patyki lalki Barbie , a w latach pięćdziesiątych laleczki były ciut bardziej korpulentne no i były to zazwyczaj „bobaski”. Tą akurat wyszperała moja córka w second handzie . Można powiedzieć lalka znalazła nowy dom=)

















Lalka Barbie choć wygląda młodo to z tego co wyczytałam, to pani po 50-ce ale . Pierwsza Barbie pojawiła się w naszym domu jakieś piętnaście lat temu ta oryginalna. Pierwszą laleczkę podobną do Barbie kupiłam na bazarku za niewielkie pieniążki. Była ubrana w brzydką szarą sukienkę ale uszyłyśmy jej piękną sukieneczkę i wyglądała całkiem ładnie.
Ciekawe jak będą wyglądać lalki za dwadzieścia lat?
Dom bez zabawek jest pusty i smutny a smutny dom to nie dom .

Moja córcia Emilka i jej laka Gapcia =)



















Robiłam porządki w szafie zajrzałam  do pudla a tam Gienia i Bunio .
Gienia tak na imię ma moja koleżanka pamiętam ,że kiedy z córką kupiłyśmy tą lalkę spotkałyśmy Gienkę no i już wiadomo było ,że lalka będzie się tak nazywać. Imię dość staroświeckie ale koleżanka sympatyczna więc imię dobrze się kojarzy.

Bunio to prezent od "Szczeciniaków" jak nazywamy naszych krewniaków ze Szczecina , kto by pomyślał ,że po latach Emilia właśnie do Szczecina wyjedzie na studia. Jak widać Bunio to też "czarodziejska " lalka=))
























O jeszcze znalazłam fotografię córki z Kacperkiem , Kacperek to  prezent bożonarodzeniowy .


Tak na prawdę lalki są prawie w każdym kącie naszego domu...











Jak spotkam jakąś to tu ja zaproszę=))


Robiłam drobne przemeblowanie i zajrzałam do kufra z zabawkami a tam nie dość,że dwie lalki Barbie to jeszcze i on .
 
 To jeden z dwóch Kenów =))
i jeszcze dwie porcelanowe laleczki  stylizowane na takie z poprzedniej epoki.


To lalka mojej szwagierki Beaty taka z lat 70-tych XX wieku.





































O takiej lalce marzyłam w dzieciństwie. Przywożono je w ubiegłym wieku z ZSRR niestety ja takiej laleczki nie miałam aż do zeszłego miesiąca dostałam taka "Wańkę wstańkę" od córki , kupiła mi ją w Łodzi w muzeum zabawek i podarowała . Widać marzenia się spełniają;))

Tą prześliczna laleczkę aniołka zrobiła moja blogowa znajoma Justyna stoi na honorowym miejscu:)







Czasami lalki całe swoje lalkowe życie stoją w muzeum i pewnie tęsknią za dziećmi;))



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz